یکی از بهترین روش های درمان آسیب های شانه فیزویوتراپی شانه است، آسیب های عضلات گرداننده شانه یا آسیب روتاتور کاف rotator cuff، از نظر شدت، بین التهاب ساده تا پارگی کامل قرار دارند.
عضله گرداننده شانه یا روتاتور کاف، از گروهی از ماهیچه ها و تاندون ها تشکیل شده است که مفصل شانه را احاطه می کنند و سر استخوان نیمه فوقانی دست را محکم درون حفره کم عمق شانه نگه می دارند.
آسیب عضلات روتاتور کاف شانه ، می تواند منجر به ایجاد درد مزمن در شانه شود، که اغلب زمانی که فرد تلاش می کند به سمت پهلوی درگیر بخوابد، بدتر می شود.
آسیب عضلات گرداننده شانه، اغلب در افرادی رخ می دهد که به طور مکرر در شغل یا رشته ورزشی شان، حرکات سربالا انجام می دهند.
مانند نقاش ها، نجارها و افرادی که بیسبال یا تنیس بازی می کنند.
ریسک آسیب عضله شانه با افزایش سن نیز بالا می رود
بسیاری از افراد با تمرینات فیزیوتراپی شانه که انعطاف و استحکام ماهیچه های دربرگیرنده مفصل شانه را تقویت می کند، از بیماری عضلات روتاتور کاف رهایی می یابند.
گاهی اوقات پارگی های روتاتور کاف، در نتیجه ی یک آسیب واحد رخ می دهند. در این شرایط، فورا باید مراقبت های پزشکی انجام شود.
پارگی های شدید روتاتور گاف، نیازمند جراحی، انتقال تاندون جایگزین یا جایگزینی مفصل است.
عضلات گرداننده شانه، شامل گروهی از ماهیچه ها و تاندون ها است که مفصل شانه را در محل خود نگه می دارد و اجازه حرکت دست و شانه را می دهد.
مشکلات، زمانی اتفاق می افتند که بخشی از عضلات روتاتور کاف آزرده می شود یا آسیب می بیند.
این امر می تواند منجر به درد، ضعف و کاهش محدوده حرکتی شود.
علائم آسیب عضلات شانه به خصوص روتاتور کاف
دردی که با آسیب عضلات سر شانه مرتبط است ممکن است:
- به صورت دردی مزمن در عمق شانه توصیف شود
- خواب را مختل کند، مخصوصا اگر فرد روی شانه درگیر دراز بکشد
- شانه کردن مو یا دسترسی به پشت کمر را دشوار کند
- همراه با ضعف دست باشد
زمان مراجعه به پزشک
درد شانه ای که به صورت کوتاه اتفاق می افتد، می تواند توسط پزشک خانوادگی مورد بررسی قرار گیرد.
اگر فرد فورا پس از آسیب، دچار ضعف در دست خود شد، باید فورا به پزشک مراجعه کند.
دلایل آسیب عضلات شانه
بیماری عضلات روتاتور کاف، می تواند نتیجه آسیب قابل توجه به شانه یا سایش و پارگی بافت تاندون باشد.
فعالیت مکرر به صورت سربالا یا بلند کردن اجسام سنگین به مدت طولانی می تواند تاندون را آزرده کند یا به آن آسیب برساند.
فاکتورهای ریسک
فاکتورهای زیر می تواند خطر ابتلا به آسیب عضلات گرداننده شانه را افزایش دهد:
سن
با افزایش سن، ریسک آسیب روتاتور کاف بالا می رود. پارگی های روتاتور کاف در بین افراد بالای 40 سال، بیش از همه شایع است.
ورزش های خاص
ورزشکارانی که به طور منظم از حرکات تکراری دست استفاده می کنند، مثل پرتاب کننده ها در بیسبال، تیراندازان با کمان و تنیس بازان، در معرض ریسک بالاتری برای ابتلا به آسیب عضلات گرداننده شانه هستند.
حرفه های ساختمانی
شغل هایی مثل نجاری یا نقاشی ساختمان، نیازمند حرکات تکراری دست، اغلب سربالا، است که می تواند در طول زمان به روتاتور کاف آسیب برساند.
سابقه خانوادگی
ممکن است یک مولفه ژنتیکی نیز در آسیب های عضلات گرداننده شانه نقش داشته باشد، زیرا این آسیب ها در خانواده های معینی، شایع تر است.
عوارض ناشی از آسیب روتاتور کاف
بدون درمان، مشکلات روتاتور کاف ممکن است منجر به از دست دادن دائمی قابلیت حرکت یا ضعف شود و می تواند باعث تحلیل مفصل شانه شود.
اگرچه استراحت دادن به شانه برای بهبود ضروری است، ثابت نگه داشتن شانه به مدت طولانی، می تواند باعث شود بافت همبند دربرگیرنده مفصل، ضخیم و سفت شود (شانه منجمد).
پیشگیری از آسیب عضلات روتاتور کاف
تمریناتی که شامل فشار دادن دست به دیوار است، می تواند به استحکام ماهیچه های سازنده عضلات روتاتور کاف کمک کند.
در حالی که آرنج در زاویه 90 درجه قرار گرفته است، کف دست خود را روی دیوار یا چهار چوب دری که روبرویتان است، قرار دهید (A).
یک حوله تا شده را بین پهلو و بازوی خود قرار دهید.
هدف این است که در حالی که کف دست خود را به دیوار یا چهارچوب فشار می دهید، حوله را چند ثانیه آنجا نگه دارید.
در تمرین دوم، حوله را همان جا نگه دارید و بدن خود را به گونه ای جابجا کنید که مجاور دیوار بایستید (B).
در حالی که آرنج در زاویه 90 درجه قرار گرفته است، آرنج و ساق دست خود را به مدت چند ثانیه به دیوار فشار دهید.
هر تمرین را در پنج دوره 10 بار تکرار کنید.
اگر فرد در معرض آسیب عضلات گرداننده شانه است یا در گذشته دچار آسیب عضلات شانه شده است، کشش های روزانه شانه و تمرینات تقویتی می تواند در جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کننده باشد
اغلب افراد، ماهیچه های جلویی سینه، شانه و بازو را تقویت می کنند، اما تقویت ماهیچه های پشت شانه و اطراف تیغه شانه نیز به همان اندازه مهم است، با این هدف که توازن در ماهیچه شانه به حالت بهینه برسد.
پزشک یا متخصص فیزیوتراپی می تواند به فرد کمک کند یک برنامه تمرینی را مدون کند.
تشخیص جراحات عضلات گرداننده شانه
در طول معاینه فیزیکی، پزشک بر روی نقاط مختلف شانه فشار وارد خواهد کرد و دست فرد را در موقعیت های مختلف جا به جا خواهد کرد.
او استحکام ماهیچه های اطراف شانه و دست ها را نیز تست خواهد کرد.
در برخی موارد، ممکن است او تست های تصویربرداری را نیز تجویز کند، از جمله:
اشعه ایکس
اگرچه پارگی عضله روتاتور کاف، در تست اشعه ایکس نشان داده نمی شود، این تست می تواند زوائد استخوانی یا سایر دلایل بالقوه برای درد را آشکار کند – مانند آرتروز.
فراصوت
این تست، از صوت برای تولید تصاویری از ساختارهای درونی بدن، به خصوص بافت های نرم مثل ماهیچه ها و تاندون ها استفاده می کند.
این تست، شرایط انجام تست دینامیک را برای ارزیابی ساختار شانه به هنگام حرکت فراهم می کند.
این تست، امکان مقایسه سریع بین شانه درگیر و شانه سالم را نیز فراهم می کند.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
این تکنولوژی از امواج رادیویی و یک آهنربای قوی استفاده می کند.
تصاویر به دست آمده، تمامی ساختارهای شانه را با جزئیات کامل نشان می دهد.
کیفیت تصاویر، به میزان زیادی به کیفیت تجهیزات به کار رفته بستگی دارد.
درمان آسیب های روتاتور کاف
گاهی درمان های سنتی – مثل استراحت، یخ و فیزیوتراپی – تمام آن کاری است که برای بهبود آسیب عضلات گرداننده شانه نیاز است.
اگر آسیب، شدید باشد و شامل پارگی کامل ماهیچه یا تاندون باشد، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
تزریق
اگر درمان های سنتی، درد را کاهش ندهد، پزشک تزریق استروئیدی به درون مفصل شانه را تجویز می کند، خصوصا اگر درد در خواب، فعالیت های روزانه و تمرینات فرد اختلال ایجاد کند.
در حالی که اغلب چنین تزریق هایی به طور موقتی کارساز هستند، باید با دقت به کار روند زیرا می توانند در تضعیف تاندون نقش داشته باشند.
فیزیوتراپی عضلات شانه
معمولا فیزیوتراپی یکی از اولین درمان هایی است که پزشک پیشنهاد می کند.
تمریناتی که مختص ناحیه خاص آسیب دیده در ماهیچه های روتاتور کاف هستند، می توانند در بازگرداندن انعطاف پذیری و استحکام شانه مفید باشند.
فیزیوتراپی، همچنین بخش مهمی در فرآیند بازگشت به حالت اول پس از جراحی ماهیچه های روتاتور کاف است.
جراحی
انواع مختلفی از جراحی ها برای آسیب های عضله وجود دارد، از جمله:
ترمیم تاندون به روش آرتروسکوپی
در این روش، جراح یک دوربین کوچک (آرتروسکوپ) و ابزارهایی را از طریق برش های کوچکی وارد می کند تا تاندون پاره شده را دوباره به استخوان متصل کند.
ترمیم تاندون باز
در برخی مواقع، ترمیم تاندون باز، می تواند گزینه بهتری باشد.
در این گونه از جراحی ها، جراح از برش بزرگتری برای اتصال دوباره ی تاندون آسیب دیده به استخوان استفاده می کند.
در مقایسه با روش آرتروسکوپیک، معمولا ترمیم تاندون باز، طی مدت زمان یکسانی بهبود می یابد اما بازگشت به حالت اول ممکن است ناخوشایندتر باشد.
انتقال تاندون
اگر تاندون پاره شده، آنقدر آسیب دیده باشد که امکان اتصال دوباره ی آن به استخوان بازو وجود نداشته باشد، جراح ها می توانند تصمیم بگیرند از یک تاندون موجود در اطراف محل موردنظر به عنوان جایگزین استفاده کنند.
جایگزینی شانه
آسیب های عظیم ماهیچه های گرداننده شانع ممکن است نیاز به جراحی جایگزینی شانه داشته باشد.
به منظور بهبود پایداری مفصل مصنوعی، طی یک روش جدید، بخش توپی مفصل مصنوعی به تیغه شانه و بخش حفره ای به استخوان بازو متصل می شود.
گاهی اوقات، یک یا بیش از یکی از تاندون ها از استخوان جدا می شود.
در برخی موارد، جراح می تواند با استفاده از یک ماده ی نخ مانند به نام بخیه، تاندون را دوباره به استخوان متصل کند.
اما گاهی تاندون، بیش از حدی آسیب دیده است که بتوان آن را دوباره متصل کرد
در این مورد، ممکن است پزشک به فکر “انتقال تاندون” بیفتد.
این، روشی است که طی آن، از یک تاندون در ناحیه ای دیگر، برای ترمیم عضلات روتاتور کاف استفاده می شود.
تاندون منتقل شده، اغلب تاندون ماهیچه پشتی بزرگ است.
برای انتقال تاندون ماهیچه پشتی بزرگ، جراح دو برش ایجاد می کند: یکی در پشت و دیگری در جلوی شانه.
در پشت، جراح یک انتهای تاندون ماهیچه پشتی بزرگ را جدا می کند و یک بخیه را به انتهای موردنظر وصل می کند.
در جلو، جراح یک زبانه در ماهیچه دلتوئید که شانه را می پوشاند، ایجاد می کند.
او از ابزاری برای گرفتن انتهای تاندون ماهیچه پشتی بزرگ استفاده می کند.
جراح، تاندون زیر دلتوئید را به مکان جدیدش منتقل می کند.
برای اتصال تاندون انتقالی، به هرآنچه که از عضلات روتاتور کاف باقی مانده است و نیز به استخوان، از بخیه استفاده می شود.
جراح، بخیه ها را سفت می کند تا تاندون کشیده شود و محکم گره می زند.
در برخی موارد، پیچ های مهاری در استخوان کار گذاشته می شوند تا به نگه داشتن بخیه ها در محل کمک کنند.
جراح، زبانه ایجاد شده در ماهیچه دلتوئید را می بندد.
پس از آن، برش های موجود در جلو و عقب بسته می شوند.
بیشتر بخوانید: ورزش درمانی چیست و چه کاربردی دارد
سبک زندگی و درمان های خانگی
اغلب، آسیب های کوچک به عماهیچه های روتاتور کاف، خود به خود با مراقبت مناسب خوب می شود.
اگر فکر می کنید دچار آسیب ماهیچه های گرداننده شانه شده اید، این مراحل را طی کنید:
شانه را استراحت دهید
هرآنچه را که باعث ایجاد درد شده است متوقف کنید و سعی کنید از حرکات دردناک خودداری کنید.
بلند کردن اجسام سنگین یا فعالیت های سربالا را تا زمان فروکش کردن درد شانه محدود کنید.
یخ و گرما به کار ببرید
گذاشتن یخ روی شانه، به کاهش التهاب و درد کمک می کند.
از کیسه سرد به مدت 15 تا 20 دقیقه، هر 3 یا 4 ساعت یک بار استفاده کنید.
پس از چند روز، زمانی که درد و التهاب بهبود یافت، کیسه های گرم یا تشک های گرم کننده می توانند در شل کردن ماهیچه های سفت و دردناک مفید باشند.
مسکن مصرف کنید
مسکن های بدون نسخه مثل ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم یا استامینوفن می تواند مفید باشد.
مهیا شدن برای قرار ملاقات
احتمالا فرد با مراجعه به پزشک خانوادگی آغاز کند. اگر درد، شدید باشد، احتمالا به جراح ارتوپد ارجاع داده می شود.
اگر فرد قبلا به خاطر مشکل مشابهی درمان شده باشد، نیاز است اطلاعات قبلی و عکس های تصویربرداری را نیز در قرار ملاقات با خود بیاورد.
بیشتر بخوانید: فیزیوتراپی آرتروز یا استئوآرتریت
چه کاری می توان در موردآسیب روتاتورکاف انجام داد
پیش از قرار، فرد می تواند لیستی تهیه کند که سوالات زیر را پاسخ دهد:
- چه زمانی برای اولین بار، درد شانه را تجربه کردید؟
- چه حرکات و فعالیت هایی، درد شانه را بدتر می کند؟
- آیا تاکنون شانه تان آسیب دیده است؟
- آیا علاوه بر درد شانه، علائم دیگری نیز دارید؟
- آیا درد، به سمت پایین دست، به زیر آرنج حرکت می کند؟
- آیا درد شانه با درد گردن همراه است؟
- آیا شغل یا سرگرمی شما، درد شانه را تشدید می کند؟
از پزشک چه انتظاری می توان داشت
احتمالا پزشک، سوالاتی بپرسد. آمادگی برای پاسخ به آن ها می تواند زمان را برای پرداختن به نکاتی که فرد مایل است زمان بیشتری روی آن ها صرف کند، ذخیره کند.
ممکن است پزشک موارد زیر را بپرسد:
- درد، دقیقا در کجا قرار گرفته است؟
- شدت درد چقدر است؟
- چه حرکات و فعالیت هایی، درد شانه را تشدید می کند یا از آن می کاهد؟
- آیا در دست خود احساس ضعف یا بی حسی دارید؟
بیشتر بخوانید: فیزیوتراپی تنیس البو یا آسیب آرنج
اگر از درد شانه رنج می برید و نمی توانید به راحتی شانه تان را در تمام جهات بچرخانید، یک فیزیوتراپیست می تواند شما را معاینه کرده و مشکل تان را تشخیص دهد.
نوشته شده :
